terug
Bij elke identificatie hoort een desidentificatie. Bij elke vereenzelviging met sommigen hoort een vervreemding van andere mensen, elke groepsvorming gaat samen met een uitsluiting.
Met iedere uitbreiding van de identificatiekring, worden de kringen van desidentificatie niet kleiner, maar dijen daarentegen evenzeer uit. Bij de identificatiekring van dorpsgemeenschap hoort de desidentificatie van het volgende dorp, maar bij de identificatie met de arbeidsklasse past de desidentificatie met de wereldbourgeoisie.

Zoals identificatie de gemoedsgesteldheid is waarin andere mensen worden beleefd als ongeveer hetzelfde, zo is de desidentificatie de beleving van nog weer ander mensen als volkomen anders, onbekwaam tot datgeen dat juist de waarde van de eigen mensen uitmaakt, gespeend van de gevoelens die nu net de zielsverwantschap met die eigen mensen mogelijk maken.

Sterker nog, de een is wat zij is, omdat zij niet is wat de ander is.

De proletariër is solidair, omdat de burger alleen op eigen winst uit is; de volksgenoot is oprecht en eerlijk, omdat de vreemdeling leep en achterbaks is. Identificatie en desidentificatie zijn de binnen en buitenkant van een en dezelfde gemoedsgesteldheid. Beide tezamen vereisen een volgehouden inspanning oom mensen in te delen, in te sluiten en af te stoten naar de geldende scheidslijnen.

Het mededogen is een handreiking over de scheidslijn van identificatie en desidentificatie heen. Dat gebaar houdt tegelijkertijd de acceptatie van die scheidslijn in en wil in dit bijzondere geval het leed dat daarmee wordt aangericht verzachten.

Het mededogen geldt de vreemde, de verstotene, de overwonnen vijand, de mindere, de eeuwige verliezer, maar - ‘en toch’ - voor deze ene keer wordt hij toegelaten, wordt de wraak niet voltrokken, wordt hem zijn straf kwijtgescholden, krijgt hij zijn aalmoes, zijn hap eten en zijn halve jas.

De scheidslijn blijft onverminderd bestaan, wordt door de daad van compassie nog eens een keer getrokken. Vandaar dat de mensen niet meer aan dat mededogen willen.

Elke keer dat identificaties zich verder uitbreiden, dat mensen een volgende groepering gaan herkennen als ongeveer hetzelfde, voltrekt zich een kleine omwenteling, een volgende stap van bevrijding.
Abram de Swaan, Mededogen
The experience of the dictatorial regimes of modernity has attuned us to the fact that the impossition of binding choises is precisely how the power of ideologie manifests itself in the pressure of social control.
...
With us or against us, Friend or foe.


jan verwoert ways to defy the pressure to perform
Dematerialisation is gaande:
dissolution of the gold standard
Dematerialising of money > cash naar bankpas
commodities zijn gedematerialiseerd door opkomt van merk namen
kunst door de opkomst van bewegingen als conceptuele kunst

deze processen die gericht zijn op dematerialisatie zorgden voor een nieuw soort materialiteit.
Terwijl het leven door een proces van spiritualisering en abstractie is gegaan, hebben het abstracte en het symbolische materiële eigenschappen gekregen.

? Het gemeengoed is een historisch onderwerp geworden sinds het ons is gaan gebruiken als jager-verzamelaars, teruggebracht tot slechts het absorberen van de overschotten van kapitaal.?

onder het bewind van commodities, is de arbeid gescheiden van de werkgelegenheid en is de schuld de meest algemene machtsrelatie geworden waardoor klassenstrijd van boven wordt gevoerd.

innovation is another name for rent-by-monopolie

Neomaterialism
Inventariseren, materiaal verzamelen. Het verhaal abstraheren tot een context die generiek is.

Yep Wiersma
the notion of heritage is besieged (belegerd) by multiple perspectives. Thoughts, materials, architectures and cities are all parts of heritage, a claim that stirs reactions, as wel as creates expectations of the materials themselves.

These must produce memory and future, restore monetary wealth (geld betreffende rijkdom) and culture, tell ethical stories and extol (prijzen, verheffen) aesthetics.

However, the siege can also become an orchestra rehearsal in which the reactions and expectations call into question the successful performance of the symphony.

het beleg kan een orkestrepetitie worden, de reacties en verwachtingen trekken het succes van de uitvoering van de symfonie in twijfel.

Een orkestrepetitie is een mogelijkheid om te reflecteren, for rehearsing a single instrument and verify the harmony it produces with other instruments. Tales of heritage, archive images, strategies such as recycling and preservation are some of the perspectives that define ensembles of instruments whose role becomes clearer within more precise contexts.

Each discipline has its own instrument with which to interpret what is already there, and the instruments together can produce harmonies or contrasts, music or white noise, a solo or a choral performance in the context of rehearsing. Everything flows into rehearsal of the piece that the idea of heritage is able to produce by preserving, changing, distorting histories that are passed down.
de repetitie van het stuk dat het idee van erfgoed kan voorbrengen door de doorgegeven geschiedenis te behouden, te veranderen en te vervormen.
Heusden
https://www.postmemory.net/

file:///Users/floorsnels/Downloads/Religie_en_de_Mist_van_de_Geschiedenis_Hoe_behoeft.pdf

https://www.bol.com/nl/p/overvloed-en-onbehagen/1001004001246856/?s2a=#productTitle


https://dutchculture.nl/en/news/podcastserie-50-jaar-internationaal-cultuurbeleid-2-verstrengeld-erfgoed
terug